Fotoğrafım
Istanbul, Türkiye
Hassas yürekler taşıyoruz. Camdan, çatlayan, buğulanan, kırılan.. Candan dost aramamız da bu yüzden. Camdan anlayan..

24 Kasım 2008 Pazartesi

sevgili öğretmenime

Ahmed Ariften bu yana Yolunu gözleyenlerin adı değişti. Hepsi o kadar. Kuşpalazı,boğmaca,karaçiçek,sıtma. Belki azaldı ama. Yeni nedenleriyle yürek enfaktı Kanser filan hala kapıda. Çaresizlik dağlar aşırmakta. Yer yurt terk edildi. Gurbet artık sıla. Çalansa bildik değil, başka bir hava. Kırıldılar farkında olmasak da.


Çıktılar yola, yolları belli. Hedef güllük gülüstanlık değil; Yollar, sarp kayalıklar, Yollar dikenli.

Selam olsun, Karanlığın ve cehlin güneşlerine, Selam olsun, Erdemin ve bilginin eşlerine...

Başta sevgili Ablam olmak üzere; Çağdaşlığa ve barışa gönül verip, Atatürk’ün izinde yürüyen eğitim ordusunun vefakâr neferlerinin ÖĞRETMENLER GÜNÜNÜ kutlarım.
Saygılarımla

5 yorum:

Adsız dedi ki...

bu kadarmı güzel anlatılır :) harikasın :)

sevgiler..

Adsız dedi ki...

Değişiyor her şey evet...Mesleğinin saygınlığını korumak için binbir güçlükle mücadele eden, okuttuğu çocuklrı seven sevgili öğretmenlerin gününü ben de kutluyorum.

carpediem dedi ki...

teşekkürler,
yazdıkların için

kayipsimurg dedi ki...

WHO:
Teşekkürler:)

ÜÇTEMMUZ:
Yarın uğramayı unutma senin ilham verdiğin yazı var:)

BEYAZ GELİNCİK:
Ben de uğradığın için teşekkür ederim :)

Adsız dedi ki...

Aaaaa...ne ki?
Her gün uğruyorum zaten, aşkolsun...:)

 
bu blog "atalet"le yapıldı