Fotoğrafım
Istanbul, Türkiye
Hassas yürekler taşıyoruz. Camdan, çatlayan, buğulanan, kırılan.. Candan dost aramamız da bu yüzden. Camdan anlayan..

25 Temmuz 2008 Cuma

gün akşam olmakta





Gün akşam olmakta…Ve başlamakta akşam hazırlıkları.Ana merhametine kavuşmuş bir bebek misali Bir vapur iskeleye yanaşıyor, Yolcuları sağır ,yolcuları telaşlı.Sessiz gürültüler etrafta kopmakta ...

Koca şehrin yalnızlıkları,Kalabalıklar içerisinde buluyor insanoğlunu.Çekiliyor herkes ,Yüreğinin en ıssız kuytu köşelerine.O an başlıyor yürek sancıları…
Anlatır kimsesiz bir çocuğun öksüz bakışları ,Serzenişleri ve tüm kimsesizlikleri.Gün akşam olmakta ,Ve birer birer günlerim solmakta ,Ver elini ömrümün tüm karanlıkları…
(Elif Pekedis)


4 yorum:

Adsız dedi ki...

ya ne karanlığı istemem..
yakarım mumları fenerleri aydınlatırım ortalığı da..

esas ne düşündüm biliyo musun..
sen şimdi bu resimdekileri yaşıyosan eğer..
yani bu vizörden bakıp böyle bir dünyayı görebiliyorsan..
hem sen mutlusun hem etrafındaki insanlar..
ucundan kıyısından biz de tabii..

o nasıl bir açıdır..
bankdan şehre açılan panorama..
o kızın gözleri nasıl ayna gibi.. ya.. o suyun yansıması..
aştın sen aştın
bizi de martı kanadında aşırdın der..
saygılaaaaaaaaarrr bırakıp ayrılım..
ataletttt

Adsız dedi ki...

ya nerdesin sen bakiym?

Adsız dedi ki...

hani hani..
o güzel yerlerin resmi yok.. nerde yaaaaaaaa..
begonviller..
şarap kadehleriiiiii
filan..=P
atalet..

kayipsimurg dedi ki...

Senin istediğin fotoğraf olsun:) hemen yarın sabah bu konuyla ilgileniyorum. Yanılmıyorsam lavanta kahvenin de fotoğrafları olacaktı, özellikle de pencerelerinin fotoğrafları :)biraz seçip biraz düzenlemem gerek...

 
bu blog "atalet"le yapıldı